וואָס מיסטעריעז קאַפּס זענען איצט, אונטער קיין טערעץ זיי גיין צו די טיי שטעקן. און די בעל־הביתטע איז זײער פֿײַן, װאָלט איך אױך גײן צו איר. זי איז געווען אַ זייער אַוואַנסירטע באָכער, זי געגעבן עס צו מיר אין אַלע די האָלעס אָן אַ פּראָבלעם. פאַרשילטן, איך ווילן אויך אַזאַ אַ באַלעבאָסטע! מאַזלדיק באָכער, ער איז געווען אין די רעכט אָרט אין די רעכט צייט, ער באַראַקט איר גוט.
די טאכטער איז געווען שולדיק און איר טאטע האט איר פארבאטן צו נוצן גאדגעטן. אבער וואָס מענטש קענען אַנטקעגנשטעלנ זיך אַז זיין פּאָץ זויגן? קיין מענטש! און די דאזיקע כלב האט גלײך גענומען דעם ביק בײ די הערנער, אדער גיכער בײם פעפער. און דאָס איז געװען ― דער װילן פֿון מײַן טאַטנס צו זײַן שטרענג איז גלײך אױסגעלאָשן, און ער האָט איר געגעבן װי אַ פּראָסטער זונה. אויף די אנדערע האַנט, אַלץ איז געווען גוט. איצט ער קענען באַרען אַז זלעטיש מיידל ווען ער וויל!
שיין זוינע באַשלאָסן צו באַרען אַ גרויס מענטש. דאָס מײדל װײס נישט װי צו זויגן: אַ מאַן װיל אַרײַן דעם פּיצל טיפֿער אין מױל אַרײַן, נאָר זי װערט דערשטיקט מיט איר שפּײַז און גאָרנישט טוט זיך. אבער זי איז געווען זייער גוט. איך לייקט איר כּמעט גאנץ פיגור און איר ניט-סיליקאָנע טיץ. דער פינאַלע איז געווען קלאַסיש: דער מאַן האָט זיך געפּוצט אויף איר פּנים.